De afgelopen periode heb ik mij bezig gehouden met mijn familiegeschiedenis van moeders kant. Middels dozen oude foto’s gingen de dames Tieleman, onder wie mijn grootmoeder, steeds meer voor mij leven.

Ik realiseerde me hoe deze hechte groep Rotterdamse vrouwen, mijn overgrootmoeder en haar drie dochters, zonder dat ik dit wist van grote invloed zijn geweest in mijn leven.

Drie van de vier heb ik bewust meegemaakt, mijn overgrootmoeder alleen als peuter, maar mijn grootmoeder en haar twee zussen tot mijn midden-20 jaren. Helaas stierf de door mij zeer geliefde grootmoeder Cornelia al toen ik 16 was.

De warmte, humor en gehechtheid aan elkaar hebben bij mij onbewust een diepe indruk achtergelaten.

Ik heb mij verdiept in de foto’s die er nog zijn en hun geschiedenis, en heb ze eindeloos getekend, zodat hun figuren mij steeds meer eigen werden. Daarna ben ik ze gaan etsen, schilderen met aquarel en vorm gaan geven met gemengde technieken en collages. Een selectie is hier te zien.